در حالی به استقبال هشت مارس، روز جهانی زنان میرویم که رژیم ایران با تلاش برای ضربه زدن به انقلاب زنانهای که هم اکنون در جریان است با حملات شیمیایی به مدارس دخترانه که نوعی تروریسم دولتی محسوب میگردد چهرهی استبدادزده و فاشیستی خود را بار دیگر عیان ساخته است. همانند آنچه در تاریخ شاهد بودیم نظام مردسالارانهای که در قالب دولت تبلور یافته بار دیگر خواهان یک ضدانقلاب در برابر انقلاب دموکراتیک و آزادیخواهانهی زنان و خلقهاست. اما شیوهی مبارزات مردان و زنان خلقهای ایران در ماههای اخیر در برابر هر نوع بردگی و بندگی و اصرار بر آزادی جهت وارونه نمودن این سیر تاریخی بوده و این همان کاراکتر سحرآمیز بودن شعار “ژن ژیان آزادی” است. چرا که سحر به معنای عبور از مرزهای غیرممکنها و واقعیت بخشیدن به آن است. رهبر آپو در سالهای 1987 با کتاب “زن و خانواده” در کردستان به آنالیز واقعیات اجتماعی و خانوادگی در کردستان پرداختند و در همان دوران در راستای پیشبرد انقلاب کردستان به عنوان انقلاب زن بسیار تلاش نمود. وی بعدها در یکی از نطقهای خود در 26 فوریهی 1998 در این باره میگوید: “در زبان خلق ما، کلمه زن و زندگی هممعنا هستند. اما هرچه به روزگار امروز نزدیکتر میشویم، به دو مقولهی بینهایت متضاد با همدیگر تبدیل شدهاند. ما این شکاف را مجددا از میان برمیداریم، یعنی بار دیگر «زن» و «زندگی» را یکی مینماییم. این رویدادی بزرگ است.” بنابراین “ژن ژیان آزادی” فرمول حل این تضاد و فراهم آوردن زندگی معنامند و آزاد پیرامون زنان است.
این شعار همواره در تمامی تجمعات، راهپیماییها، کنفرانس و مراسمهای ویژهی زنان در تمام بخشهای کردستان و حتی خارج از مرزهای کردستان به عنوان شعاری انقلابی سر داده شده و در عین حال دارای خصلتی وحدتبخش میان زنان است و این همبستگی و یکی بودن را در جنبش اخیر در ایران و شرق کردستان مشاهده نمودیم. زیرا زنان دارای هر اندیشه و خط فکری که باشند در نهایت نقاط مشترک بسیاری دارند که آنها را نزد یکدیگر میآورد. زنان کُرد، بلوچ، عرب، فارس و آذری در مرحلهی خیزشهای مردمی این روحیهی وفاق را نشان دادند. بنابراین برای پیروزی و آزادی نیاز به یک خط مقاومتی نیرومند در برابر نظام استبدادی ایران وجود دارد که ماهیت آن زنستیزی و زنکُشی به هر شکل است و اتحاد زنان یکی از وجوه این خط مقاومتی است.
روژآوا در دورهای کائوتیک و سالهای آغاز جنگ جهانی سوم که کانون آن جغرافیای خاورمیانه و کردستان است، روی داد. در دورههای میانی کائوس که نظم موجود در حال فروپاشی و نظم جدیدی در حال شکلگیری است با تشدید جنگ و خونریزی و عمیقتر شدن چالشها مواجهیم و اگر در این دوره جامعه و به عبارتی مردم دارای آمادگی لازم برای تحقق انقلاب باشند و از سوی دیگر نیروهای دموکراتیک و تحولخواه که دارای برنامه و استراتژی شفافی باشند، میتوان شاهد وقوع یک انقلاب بود. انقلاب روژآوا نیز دارای چنین کاراکتری است و با خود دستاوردهای بسیاری خلق نموده و نظام جدید آن مبتنی بر پارادایم “دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی زنان است” چرا که هر انقلابی بر پایهی یک فلسفه و پارادایم روی میدهد و چه جامعهای را به عنوان یک اتوپیا تعریف میکند بر مبنای همان تفکر شکل میگیرد. انقلاب روژآوا در همهمهی کائوس و آشوب منطقه به وقوع پیوست. ایران و شرق کردستان هم اکنون در موقعیت مشابهی قرار دارند. جامعهی ایران برای انجام یک انقلاب دموکراتیک آمادگی لازم را دارد و بسترهای آن برای رسیدن به نتیجهی مطلوب فراهم گردیده است. ایستار مردم ایران و به خصوص زنان در ماههای اخیر با مقاومت بینظیری که در برابر نیروهای امنیتی حاکمیت نشان دادند تاریخی و تاریخساز است. ایجاد فضای رعب و وحشت از سوی حاکمیت در نهایت محصول درهمگسیختگی نظم موجود و فروپاشی نمادها و ارزشهای ایدئولوژیک حکومت ایران است. زیرا حاکمیت ولایتفقیه بر اساس تحقیر، تجاوز، غصب و نسلکشی فرهنگی و زبانی بنا شده تا سیستمی هموژن و بدون در نظر گرفتن حقوق ملیتهای داخل مرزهای جغرافیای ایران تشکیل دهد. نوع سیاست حکومت ایران در راستای افزایش دشمنی میان ملتها بوده در حالی که نه تنها در ایران بلکه در جغرافیای خاورمیانه فرهنگها همواره یکدیگر را تغذیه نموده و در تعامل و همزیستی سازنده به سر میبرند و ما این واقعیت را بار دیگر در جنبش “ژن ژیان آزادی” مشاهده نمودیم.
زنان روژآوا که از یک مرحلهی انقلابی عبور کردهاند و نقشی کلیدی در انقلاب ایفا نمودند همواره حمایت خود را از زنان ایران و شرق کردستان نشان دادهاند. بدین منظور در راستای حمایت و بحث و گفتگو دربارهی جنبش “ژن ژیان آزادی” و انقلاب خلقهای ایران و شرق کردستان در روزپنجم مارس دانشگاه روژآوا با همکاری آکادمی ژنئولوژی سمپوزیومی در شهر قامشلو برگزار نمود. این سمپوزیوم با حضور دانشجویان دانشگاه روژآوا، کوبانی و شرق و با شرکت فعالین سیاسی و آکادمیسینهای زن از ایران و شرق کردستان به صورت آنلاین آغار شد. در نشست نخست زوزان سیما به نمایندگی از آکادمی ژنئولوژی به طور کوتاه در مورد خاستگاه این شعار و بسترهای لازم جهت انقلاب زنان سخن گفت. در نشست دوم فوزا یوسف، از اعضای هیئت ریاست پ.ی.د (حزب اتحاد دموکراتیک) به اهمیت انقلاب روژآوا و تاثیر آن بر سایر مناطق خاورمیانه پرداخت. در بخش دوم سهیلا شهریاری دانشجوی دکترای علوم سیاسی به جنبش “ژن ژیان آزادی” و چشماندازهای آن پرداخته و در بخش دیگر این سمپوزیوم عاطفه رامسری محقق دکترای دانشکده تاریخ و جامعهشناسی بیلفلد و عضو هیئت علمی موسسه علوم اجتماعی دانشگاه روژآوا وضعیت ملتهای ایران و انقلاب خلقها و به خصوص کاراکتر سیستم دولتی را مورد ارزیابی قرار دادند. در بخشهای دیگر رزا ثابتنیا از فعالین حقوق بشر و روزنامهنگار احوازی به شرایط مردم عرب و وضعیت تحمیلی بر آنان و همچنین فشار دولتی بر مناطق عربنشین پرداخته است. در ادامه لائبه آرام و شکوفه امید که به عنوان فعالین حقوق زنان بلوچ و افغان در این سمپوزیوم شرکت داشتند به مشکلات و مسائل زنان بلوچ و افغان به ویژه وضعیت افغانیانی که در ایران زندگی میکنند، پرداختند. مهمانان برنامه به اهمیت مبارزات زنان کرد و الهامبخش بودن آن برای سایر زنان منطقه تاکید کردند. این برنامه با پرسش و پاسخ از مهمانان و در نهایت بر ضرورت همدلی و اتحاد زنان جهت ارتقای مبارزات و فراهم آوردن بسترهای انقلاب زنان پایان یافت. آنچه سدهی حاضر را به سدهی انقلابهای زنان مبدل نموده جایگیری آزادی زنان در متن آزادیهای اجتماعی است. زنان کردستان با پنجاه سال مبارزهی بیوقفه در کوهستانها، زندان و شهرها نشان دادند که این انقلاب میسر است و با انقلاب زنان در روژآوا ریشه دوانید و شاخههای آن هم اکنون به همهی نقاط دنیا گسترانیده میشود. این انقلاب در برابر رژیمهای فاشیستی، ارتجاعی و مردانگی مسلط هر لحظه با تلاش و خون زنان رشد و محافظت میشود. ژینا یکی از جوانههای این انقلاب است که با گذشت زمان ریشههای آن با مقاومت زنان مستحکمتر میشود و در برابر هر طوفانی همچنان میایستد.